Camping Du Rivage  |  Tekst: Coen Mulder  |  Fotografie: Anahí Clemens

Kamperen op een steenworp afstand van de grens.

Camping Du Rivage is een gezellige camping van bescheiden formaat die met veel enthousiasme gerund wordt door Ronn en Petra Voogt.

Stilte voor de storm

Ronn en Petra vertellen dat ook hun camping in 2021 veel last heeft gehad van het hoge water. Uiteraard namen ze de regionale waarschuwingen zeer serieus, maar Ronn zag een extra voorteken in de opvallend stille vogels, die ochtend. Toen het gebruikelijke ochtendconcert van de gevederde vrienden uitbleef, was dat voor hem de bevestiging om de campinggasten te gaan waarschuwen. Het was geen eenvoudige beslissing om de gasten weg te sturen, maar zo kon schade en letsel wel worden voorkomen. De kracht van de overstroming transformeerde de camping in een maanlandschap, maar daarvan is vrijwel niets meer zichtbaar. Wederom, petje af voor de snelle actie en het terugveren na zo’n tegenslag.

Zon en water

Ook Camping Du Rivage ligt direct aan de Sûre. Dat is logisch, want het heldere water biedt welkome afkoeling voor kinderen, sportieve gasten en zonaanbidders. Je ziet dan ook op elke camping mensen aan de waterkant en, waar mogelijk, in de rivier zelf. Du Rivage is daarop geen uitzondering. Sterker, hier kun je ook terecht als je meer wilt dan alleen pootjebaden. Dat wordt al duidelijk bij de ingang die gemarkeerd wordt door een rechtopstaande kajak en een aantal borden. Volgens het opschrift kun je bij “Ronn’s Bikes & Kajaks” terecht als je de vakantie ook sportief wilt doorkomen. Met iets meer dan 50 plaatsen, verdeeld over enkele terrassen, is de camping niet overdreven groot. Dat draagt bij aan de rustige en gezellige sfeer. Hoewel de camping direct naast de doorgaande weg ligt, zeggen de gasten dat ze geen last hebben van het verkeer, ook ’s avonds of ’s nachts niet. Dat komt natuurlijk ook omdat een Luxemburgse hoofdweg niet te vergelijken is met de veel drukkere Nederlandse B-wegen.

Alles is dichtbij

Over wegen gesproken: een prettige bijkomstigheid van Luxemburg is dat de afstanden hier nooit groot zijn. Vanaf Wallendorf-Pont ben je bijvoorbeeld in een kwartier in Diekirch of Ettelbruck, twee fraaie stadjes met leuke winkels, restaurants en mooie parken. Voor geschiedenisfans is dit een prachtige omgeving. Het nu zo vredige Luxemburg is in de loop der eeuwen vele malen van eigendom gewisseld. Dit gebied was tijdens de beroemde ‘Battle of the Bulge’ de plaats waar het Duitse leger z’n laatste, hevige stuiptrekking inzette. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je hier erg veel monumenten en musea kunt vinden die deze en vroegere veldslagen belichten en de gevallenen eren. De meest bekende, in deze streek, zijn het General Patton Monument en General Patton Memorial Museum in Ettelbruck. Eind 1944 moest Ettelbruck maar liefst twee keer achtereen worden bevrijd door de geallieerden en dat wordt nog altijd herdacht. Het nationale geheugen gaat hier heel diep. Ook in Diekirch is men deze periode zeker niet vergeten. Daar vind je het kleine, maar zeer complete National Museum of Military History. De vele voertuigen, wapens, uniformen uit de Tweede Wereldoorlog krijgen een extra laag realisme door de bijzondere diorama’s. Er is zelfs een deel van een slaapzaal uit een concentratiekamp te zien, compleet met ingekraste teksten van de gevangenen. Het is nauwelijks mogelijk om nog dichter bij de geschiedenis te komen zonder er werkelijk deel van uit te maken.

Burchten, banjeren en basilieken

Zeker voor kinderen is een bezoek aan een kasteel altijd bijzonder. Eerder in deze special vertelden we daar al over. Ook in deze streek is het onmogelijk te ontsnappen aan de vele kastelen, forten en burchten. De naam van een plaats als Beaufort zegt al genoeg. Even ten zuiden van Wallendorf-Pont kun je hier een prachtig twaalfde-eeuws kasteel bezoeken. Burg Beaufort was de eerste Luxemburgse burcht die voor bezoekers werd opengesteld. Voor de liefhebber is het interessant om te weten dat er twee duidelijk te onderscheiden bouwperiodes zichtbaar zijn, de Middeleeuwen en de Renaissance. Voor kinderen en studenten is de toegang gratis, maar het is verstandig om voor een bezoek even de site te bekijken voor actuele prijzen en activiteiten. Beaufort maakt deel uit van de regio Mullerthal, beter bekend als Klein Zwitserland. Een klein stukje naar het zuiden begint de Mullerthal Trail. Verwende wandelaars mogen dit betoverende natuurgebied absoluut niet overslaan. Grillige rotsformaties, feeërieke watervallen en een miljoen tinten groen; hier wil je echt de hele dag doorbrengen. En geloof ons: je vergeeft het jezelf nooit als je geen goede camera bij je hebt gestoken. Aan de Duitse grens ligt Echternach, een mooie stad die tot het midden van de zestiger jaren een belangrijke spil was in het Luxemburgse spoorwegnet. Voor wie weet waar hij op moet letten zijn hier en daar nog sporen zichtbaar van honderd jaar spoorwegvervoer, maar zonder een gids is dat nog een hele puzzel.

Wie liever gaat winkelen of een terrasje pakt zal Echternach ook kunnen waarderen. Met een beetje geluk heb je een prachtig uitzicht op de Basiliek of een van de vele andere historische gebouwen.

Romeinse poorten en Duitse winkelstraten

Omdat Duitsland hier letterlijk om de hoek ligt is een bezoek aan Trier zeker aan te raden. Vanaf Echternach ben je een half later middenin de oudste stad van Duitsland. De Kelten bouwden hier een nederzetting die later door de Romeinen werd veroverd. De Romeinse bezetting is nog altijd zichtbaar aan de Porta Nigra, de Zwarte Poort. Deze bijzondere, tweede-eeuwse combinatie van stadspoort en kerk maakte deel uit van de stadsmuren en was een van de vier stadspoorten. Dit is de enige die de lange reis door de tijd heeft overleefd. Zoals in elke grote, oude stad kun je hier genieten van historische gebouwen, maar ook van eindeloze winkelstraten, markten en terrassen. Vooral in het toeristenseizoen kan het hier gezellig druk worden. Niet verwonderlijk, want er is meer dan genoeg te zien en te doen. In Duitsland is de horeca vrijwel altijd tot in de puntjes verzorgd en Trier is daarop geen uitzondering.

Kies je route verstandig

Van Ronn kregen we trouwens ook nog een tip. Voor de terugreis naar Nederland kunnen caravanrijders beter niet bij Wallendorf-Pont de grens met Duitsland oversteken. Die afslag ligt direct naast de camping en lijkt dus een logische keuze. Ook volgens je navigatie is de route door het Rijnland korter, maar korter is niet altijd beter. Een meer geschikte route loopt via Diekirch, waar je de A421 richting het noorden kunt nemen. Die weg gaat over minder steile heuvels en is veel minder bochtig. Dat is stukken prettiger rijden met een caravan aan de trekhaak.