Camping De Maashoeve  |  Tekst: Bert Heijnen  |  Fotografie: Anahí Clemens

Camping eigenaren Fritz en Jolanda

Wandelen langs de Maas

“Het is zo heerlijk om hier over de paden langs de Maas te wandelen en te luisteren naar het geluid van het voortkabbelende water. ’s Zomers een watersportparadijs met zijn relatieve onbekendheid in Nederland, die ertoe bijdraagt dat er nog voldoende ruimte is om de watersport echt te beleven. Maar ook een streek waar je eindeloos kunt fietsen en wandelen. Fritz en Jolanda wilden iets nieuws, iets anders en kozen voor Midden-Limburg. Ze kozen voor een medioren camping, een senioren camping. Een camping waar ze hun persoonlijke gevoel aan konden toevoegen. Fritz zegt daarover: “Wij houden van de verschillende culturen en passen ons overal aan. Waarom we voor Limburg kozen? Voor de rust en voor de gemoedelijkheid van de mensen. Je komt hier echt in een andere wereld, maar wanneer je eenmaal gewend bent aan dit relaxte leven, dan wil je niet meer anders.” Camping de Maashoeve heeft een oppervlakte van 1,6 hectare en ligt langs de Maas. Een camping met 56 staanplaatsen, opgedeeld in velden afgebakend met groene hagen. Ook hebben ze twee blokhutten.

Standaard en comfortplaatsen

De camping telt drie campingvelden met links en rechts ruime percelen. Standaard staanplaatsen van 100m² tot 120m² of extra comfortplaatsen van 120m² tot 150m². Elke plaats heeft een met grind verharde ondergrond van vijf bij vijf meter, waardoor de comfortplaatsen altijd droog blijven en je nooit met de voeten in de modder staat. Rondom de grindstroken van de comfortplaatsen ligt aan alle kanten een brede grasstrook. De middenstrook van de velden is vrijgelaten om optimaal privacy te bieden, maar dient ook als open ontmoetingsplek. Hier en daar walnotenbomen om het natuurlijke beeld te versterken, en om met de geur van de bomen de zomerse muggen te weren. De comfortplaatsen hebben elk een aansluitpaaltje met een stroomaansluiting van 6 of 10 Ampère, een watertappunt, een vuilwaterputje of afvoer en wifi. Gasten kunnen zelf de keuze maken voor een plek in de zon of in de schaduw. Om de rust op de camping te bewaren kozen de eigenaren ervoor dat kinderen wel op bezoek mogen komen, maar niet kunnen overnachten. Honden zijn op de aangegeven velden aangelijnd toegestaan. Ook is het een autovrije camping waarbij auto’s worden geparkeerd op de parkeerstrook bij de entree. 

Nieuw toiletgebouw

Het sanitairgebouw is gescheiden in heren en dames en bestaat aan de herenkant uit twee douches, twee wasbakken en een handdoekenrol met afvalbak. Verder een afsluitbare wascabine met wasbak en twee toiletten en een urinoir. Het damesgedeelte heeft eveneens twee douches, twee wasbakken, een afsluitbare wascabine met wasbak en drie toiletten Aan de achterkant is een aparte ruimte voor de stortbak van het chemisch toilet. 

Wasserette

De wasserette is een aparte ruimte met twee wasmachines, twee wasdrogers, een losse centrifuge, een strijkijzer en strijkplank, een droogrek en wasbak. In een van de loodsen is een overdekte fietsenstalling met de mogelijkheid om de elektrische fiets op te laden.

Camping Hoeve De Gastmolen  |  Tekst: Marije Smit  |  Fotografie: Anahí Clemens

Het zuiden van Limburg geeft veel toeristen een on-Nederlands gevoel. Mede dankzij het glooiende – soms zelfs met een serieuze helling – landschap en natuurlijk vanwege de rijke natuur. De omgeving van het Heuvelland leent zich uitstekend voor mooie fiets- en wandeltochten. En daar hoort tussendoor een stuk vlaai op een – liefst zonnig – terras bij. Kortom, een prima vakantieplek. Ontdek Zuid-Limburg vanaf Camping Hoeve de Gastmolen, het meest zuidelijk gelegen kampeerterrein van Nederland.

Binnen bij de receptie worden wij hartelijk welkom geheten en wordt Roel Franssen ‘opgetrommeld’ om ons een rondleiding over Kampeerterrein Hoeve de Gastmolen te geven. In de tussentijd kunnen wij even rondkijken en ontdekken we een schaal met versteende stukjes inktvis (uit de Krijtperiode). Het blijkt dat de grond hier rijk is aan fossielen, die vooral nog in de beek langs de camping gevonden kunnen worden. Op de receptiebalie pronken potjes peren- en appelstroop van het lokale bedrijf Crombach. En dan staat Roel voor ons neus. Terwijl wij langs de carré van de hoeve met woonhuis van de familie en over het autovrije terrein wandelen vertelt hij: “De camping is al zo’n dertig jaar van mijn ouders en het is de planning dat ik het over ga nemen.”

Stromend water

Langs kampeerterrein Hoeve de Gastmolen stroomt een watertje, de Senserbach/ Selzerbeek. “Ieder jaar stroomt het beekje weer anders. Kinderen komen er graag pootje baden en zoeken naar fossielen of bouwen een dam. Aan de overkant van het water ligt Duitsland, met de hoge Sneeuwberg. De camping is het meest zuidelijk gelegen kampeerterrein van Nederland en ligt dus vlakbij het Drielandenpunt, in Vaals”, vertelt Roel. Het is er aangenaam rustig en een verblijf wordt wel omschreven als: natuurlijk kamperen in het mooie Zuid-Limburgse Heuvelland bij Vaals.

Natuurbeleving

Camping Hoeve de Gastmolen telt 79 comfortplaatsen en zo’n 18 plekken bij het kampeerveld. Royale plaatsen in een groene omgeving. Roel: “Er is veel ruimte wat rust en privacy geeft. Geen auto’s naast de tent of caravan, geen geluidsapparatuur en geen vaste standplaatsen. Natuurbeleving staat centraal. Voor de echte natuurliefhebber is het Mergelland een ware ontdekking. Er zijn zat wandel- en fietsroutes in de omliggende natuurgebieden zoals, de Sneeuwberg, het Drielandenbos, Vijlenerbos (grootste loofbos van Nederland) het Selzerbeekdal en het Geuldal.” Maar voor wie graag naar een dorp of grotere stad gaat is er op steenworp afstand van de camping Vaals, of iets verderop Sint Servaas, Maastricht, Aken, Luik of Keulen.

Camping Hoeve De Gastmolen
Lemierserberg 23
6291 NM Vaals
Tel 0433065755
www.gastmolen.nl
info@gastmolen.nl

Camping in ’t Niet  |  Tekst: Eva Hopstaken  |  Fotografie: Robin Visser

Rust met de hoofdletter Rust met de hoofdletter ‘R’

Lily en Wim van Enckevort gooiden na 18 jaar het roer om. Van drukke kindercamping met ezels naar een only adults terrein voor natuurliefhebbers. De rust keerde terug in Maasbree.

rust

Rust is een woord dat tijdens ons gesprek met de campingeigenaren Lily en Wim, maar ook tijdens ons onderhoud met de gasten, dikwijls terugkomt. ‘Rust, daar waren we eigenlijk ook wel aan toe,’ glimlacht Lily terwijl ze naast Wim in de grijze schommelbank van haar thee nipt. ‘Al die jaren hebben we genoten van onze gasten, maar op een gegeven moment is het tijd voor verandering. Wanneer je een seizoen lang twintig gezinnen met elk 2 à 3 kinderen te gast hebt, worden de vogels overstemd door stemmen.’ Alsof het zo moet zijn, laat een aantal kwetteraars, hoog in de boom, meteen van zich horen, wanneer Lily even stilhoudt.

metamorfose

Het is niet de eerste metamorfose die In ’t Niet ondergaat. ‘We zijn twintig jaar geleden naar deze fijne plek verhuisd. Op deze locatie was al een groepsaccommodatie. Om de waarheid te zeggen, de groepen, vaak luid feestende gezelschappen, vielen ons tegen. Ook hadden we een tijdje een terras voor passanten, maar daar moesten we na drie jaar op last van de gemeente mee stoppen. Het runnen van een camping leek ons een stuk leuker, dus al snel sloten we de deuren van dat pand en richtten we ons op het kampeerpubliek.’ Op de vraag of het stel zelf kampeerders zijn, bekent Lily; ‘Een camping, ik moest er nooit aan denken. Het enige wat dan door mijn hoofd spookte, was een aanblik en de geur van vieze wc’s.’ Om zichzelf te onderscheiden van de andere campings in de buurt, bedachten ze een leuk concept met ezels. ‘Dat trok direct enorm veel klandizie. We waren de eerste in Nederland die dat aanboden. Iedereen was enthousiast. De vraag voor een verblijf op de camping nam hand over hand toe, maar na een publicatie in een groot landelijk tijdschrift was het hek helemaal van de dam. We werden letterlijk overspoeld met aanvragen en reserveringen. De ezels waren een investering, want van alleen een mini-camping kun je moeilijk rondkomen. Door ook wandelingen met de ezels aan te bieden en trekkershutten te plaatsen, ging dat een stuk beter.’ Sinds de doorgevoerde veranderingen balken er geen ezels meer, ook klinken er geen kinderstemmen meer over het terrein. De rust overheerst.

Lily en Wim, genietend van het zonnetje op hun favoriete plekje van de camping

Camping ’t Eyveld  |  Tekst: Bert Heijnen  |  Fotografie: Marcel Krijgsman

Minicamping Hovershof  |  Tekst: Bert Heijnen  |  Fotografie: Marcel Krijgsman

Minicamping Hovershof in het Noord-Limburgse Velden is veel meer dan enkel een camping die de schoonheid en gastvrijheid van de Noord-Limburger en zijn omgeving uitdraagt. Hovershof is vooral ook een ‘levend’ museum van in authentieke bouwmaterialen uitgevoerde gebouwen en een verbluffend uitgebreide collectie aan authentieke gereedschappen, landbouwwerktuigen en emaille reclameborden van veelal verdwenen producten.

De verzamelwoede van eigenaar John Peters toont zich in volle schoonheid in het winkeltje met 19e-eeuwse levensmiddelen en gebruikswaren; variërend van etenswaren, snoep, was- en poetsmiddelen tot rookwaren en nog veel en meer uit de tijd rond en direct na de Tweede Wereldoorlog.

Liefde voor het verleden

John koestert een ongebreidelde liefde voor oude spullen en materialen. “De verzamelwoede zit diep in hem”, zegt zijn vrouw Lisette als John boeken haalt om uitleg te geven bij de vele emaille reclameborden, die vroeger in winkelstraten en industrieterreinen de namen uitdroegen van veelal vergeten merken. John struint op zondagochtend, ver voor dag en dauw, stad en land af om rommelmarkten en verzamelaarsbeurzen te bezoeken, waar hij als eerste wil zijn om de beste keuze te hebben. Historisch winkeltje Met al die waren uit het verleden hebben John en Lisette een speciaal winkeltje ingericht waar bezoekers een indrukwekkend beeld krijgen van hoe levensmiddelen en andere kruidenierswaren er in die tijd uitzagen. Zoals de shag die tot een pakket van 5 pakje van 500 gram was gebundeld voor de prijs van in totaal twee gulden vijftig. De liefde van John voor oude gebruiksvoorwerpen komt het best tot uitdrukking in de oude hardstenen varkenstrog op de binnenplaats: “Ik ben een hele avond en nacht onderweg geweest om driehonderd kilometer van huis, diep in België, deze trog bij een boer op te halen”.

Oude schuur

Bij aankomst valt mijn blik als eerste op de in de steigers staande schuur, opgetrokken uit originele oude bakstenen met hardstenen raamkozijnen afkomstig uit een voormalige gevangenis van Luik. Hardstenen ‘dommeriken’ sieren de entree; het zijn brede pilaren die vroeger de wielnaven en de kozijnen van schuurpoorten moesten beschermen bij het binnenrijden van de paardenwagen. In de schuur kijken we naar een achterwand met in gele hardstenen panelen de tekst: Anno 1908: Patronaat St. Joseph. Houten tussenvloeren zorgen voor twee verdiepingen in de schuur. Aan beide zijden vijf dakkapellen die voldoende daglicht binnenhalen. Aan de bouwwerken van John gaat geen tekenwerk vooraf, zoals hij zelf zegt: “Ik bedenk alles tijdens de uitvoering in de bouw en laat het ontwerp afhangen van de materialen die ik ter beschikking heb”.

De ouderlijke boerderij

John groeide hier op: “Dit was de boerderij van mijn ouders; een melkveebedrijf en later gemengd bedrijf van in totaal vier hectare groot. Stukje bij beetje heb ik alle vervallen panden en schuren gerenoveerd of verbouwd, maar altijd authentiek en met oude materialen.” Zo ook het bakhuis. “Grote boerderijen hadden vroeger een bakhuis, waar de boer brood bakte voor eigen gebruik en voor de omgeving. Dit bakhuisje heb ik in 2000 volledig gerenoveerd, de oude buitenmuren zijn gebleven. Ik heb een oven ingebouwd en soms nodigen we de bakker uit om nog eens brood te bakken. Zelf gebruiken we de oven om af en toe pizza’s te bakken.”

John Peters en zijn vrouw Lisette, de eigenaren van Camping Hovershof in het Noord-Limburgse Velden

Ursula en Patrick en dochter zijn vrienden geworden met John en Lisette

Camping De Rozenhorst   |  Tekst: Bert van den Hoogen  |  Fotografie: Jurriaan Huting

Het dorpje Lottum wordt ook wel het Rozendorp genoemd, omdat in de omgeving veel rozenstruiken worden gekweekt. Het verklaart meteen de naam van camping De Rozenhorst die tussen het dorp en natuurgebied De Bentjes langs de Maas ligt. Campinghouders Albert Ramakers en Marleen Buisman laten de natuur op het terrein zoveel mogelijk met rust, terwijl de kampeerders kunnen meegenieten van de biologische tuinen, de kas en de vele fruitbomen. “We horen vaak, in de zomer, de opmerking dat het hier wel Frankrijk lijkt.”

Veel natuurschoon, uitzicht over een natuurgebied, een biologische tuin en onbespoten fruit is niet onze eerste indruk als we het terreintje tussen een autoverkoper en de receptie oprijden. Campinghouder Albert Ramakers is het meteen met ons eens dat de entree niet past bij de sfeer van de camping. “Meer naar achter heerst wel natuurschoon, ruimte en rust. De camping grenst over de hele lengte aan natuurgebied De Bentjes. Zo ver je kunt kijken, zie je natuur.” Dat de camping zelf ook veel natuurschoon heeft, leggen Albert en Marleen uit in de receptie die erg veel op een bureau voor grafische vormgeving lijkt. Dat heeft weer alles te maken met de voorgeschiedenis van Albert en Marleen.

Druiven doen aan Frankrijk denken

Op dezelfde wijze worden er ook nog groenten verbouwd in de kas. De opmerking van gasten dat de sfeer op de camping aan Frankrijk doet denken, wordt versterkt door de druiven die langs het glas in de kassen groeien. Marleen: “De kas is onze groentetuin maar ook een heerlijke plek voor de campinggasten als het slecht weer is.” Bij mooi weer wordt op een veldje vooraan de camping een zwembad opgezet. Het is een speelplaatsje voor kinderen, die vooral zichzelf kunnen vermaken. Albert: “Iedereen is welkom, ook kinderen. Er is een speeltoestel, een tennisbaan, een vuurplaats, pingpong en voetbaltafel, maar als je kinderen een paar dingen geeft waar ze zelf iets van kunnen maken, is dat veel leuker. We hebben bijvoorbeeld achter op het terrein een waterspeelplaats waar ze met buizen, zand en stenen een waterbaan kunnen kliederen en bouwen.”

Geheime plekjes in de natuur

Hoewel Albert en Marleen niet uit de omgeving komen, kennen ze het gebied inmiddels alsof het hun geboortegrond is. “Vanaf het begin ben ik met mijn hond gaan wandelen om de omgeving te ontdekken. Wandelend kun je op plaatsen komen die moeilijk bereikbaar zijn en daardoor niet zo bekend zijn. Als je vanaf de camping richting de Maas loopt, kom je bij een beverdam, een blotevoetenpad en meer geheime plekjes. Wat verder ligt Het Schuitwater, een betoverend mooi natuurgebied. Ik heb wandelroutes gemaakt vanaf de camping, maar neem ook graag campinggasten mee op mijn wandelingen zodat ze op plekken komen die ze zelf niet zouden vinden.” Meer bekend is een strandje aan de Maas dat door een dorpsinitiatief pas geleden is gerealiseerd.

Rozendorp van Nederland

Met de rust in de natuurgebiedjes is het bijna niet voor te stellen dat Lottum in het tweede weekend van augustus werd beheerst door tienduizenden toeristen die naar het Rozenfestival kwamen. Marleen: “Lottum is het rozendorp van Nederland. Er zijn veel kwekers van rozenstruiken. Ieder jaar komen toeristen langs de rozenvelden fietsen.” Natuurlijk is er op de Rozenhorst ook een rozentuin. De rozenkweekcultuur is ook in het dorp te zien in kenniscentrum en rozentuin De Rozenhof. Lottum heeft zo een eigen identiteit dat net even verschilt van de naastgelegen dorpen. Albert: “Grubbenvorst is het aspergedorp en is bekend van de aspergefeesten. Broekhuizen is het blauwe bessendorp.”

Puur kamperen

De camping heeft ook nog drie vakantiewoningen die nieuw gebouwd zijn in een historische boerenschuur uit 1750. Eenvoudiger verblijf kan in de pipowagen. Wat primitiever en dichter bij de natuur kan worden gekampeerd op het veld zonder stroom dat zich naast de biologische tuin bevindt. Albert: “Voor sommige gasten is het een favoriete plek, want daar heb je helemaal mooi uitzicht over het natuurgebied. Daarom hebben we het veld ook daar aangelegd. Andere gasten zoeken gezelligheid bij elkaar op een veld en ook dat is prima natuurlijk. Het past in alle gevallen bij het pure wat wij voelden toen we hier voor het eerst kwamen en wat we graag aan onze gasten overbrengen.”